relembro

aló na tardiña baixa

na primavera florida

han de volver os amores

daquelas horas perdidas

de cando quería rimare

tentar facer poesía

con estes versos tan vanos

a vanidade escondida

preso por sete cadeas

a cada cal máis fendida

fago estas rimas tan cursis

como a rapaza cosía

un retal xa remendado

e da súas penas doía

non quería dicir nada

pero todo o dicía

"de segundas intenciones

te está llena la vida,

que si en correcto castrapo

te voy contando la mía"

a ferida mal curada

dunha saeta afundida

"golpe certeiro na ialma"

o que no outro poñia 

rimas a rimas versando

o que falar non quería

foron quedando no olvido

foron pechando a ferida

e que co paso dos anos

cando co devir da vida

busques aló no máis fondo

o que para tí sería

ter que borrar a memoria

d'algo que dano facía

seguir cuspindo estes versos

e que ó final non os viras